Een buurtbewoner heeft formeel bezwaar ingediend tegen de aangevraagde en verleende vergunning door de Hersteld Hervormde Kerk voor het plaatsen van een LED-scherm op eigen terrein langs de N798.
Hoewel het scherm niet direct zichtbaar is vanaf zijn woning, passeert hij het dagelijks. “Dit scherm vormt daardoor een onmiskenbaar en prominent onderdeel van mijn directe leefomgeving”, geeft de bewoner aan. “Allereerst stoor ik mij persoonlijk aan de religieuze boodschappen op het scherm, vergelijkbaar met spandoeken waarop “Jezus leeft” staat. In een openbare, gemeenschappelijke ruimte hoort een neutrale sfeer te heersen, waarin iedereen zich vrij en gelijkwaardig kan bewegen, ongeacht geloof of overtuiging. Het langdurig tonen van specifieke religieuze uitingen ondermijnt dit principe en zorgt voor een gevoel van uitsluiting.”Gisteren werd de hoorzitting gehouden
Het LED-scherm staat volgens de bezwaarmaker op een locatie die door de gemeente zelf is aangemerkt als groene entree van Putten. “Het beeldscherm met felle verlichting staat haaks op de ambitie om deze zone natuurlijk en rustig te houden”, stelt hij. Hij wijst erop dat eerdere afspraken over behoud van het groene karakter hiermee worden geschonden. Daarnaast benadrukt hij het belang van het gemeentelijk neutraliteitsbeginsel. “De Grondwet waarborgt godsdienstvrijheid, maar verplicht de overheid ook tot neutraliteit en het niet bevoordelen van levensovertuigingen. Het plaatsen van zo’n prominent religieus scherm aan de entree van Putten tast deze neutraliteit aan en kan bij omwonenden en passanten gevoelens van uitsluiting of druk veroorzaken. Ik verzoek de commissie hier zorgvuldig op te toetsen.”
Vragen over vergunning en zorgvuldigheid
Volgens de aanklager is er ook sprake van juridische onduidelijkheden. Het scherm staat langs een provinciale weg en lijkt de toegestane afmetingen voor reclameobjecten te overschrijden. Uit de online vergunningscheck blijkt dat hiervoor een provinciale ontheffing nodig is, maar die is, voor zover bekend, niet verleend.
De bewoner uit tevens kritiek op het proces rondom de vergunningverlening. Bij de eerdere aanvraag heeft hij een zienswijze ingediend, maar daar is volgens hem nooit op gereageerd. “Dat wijst op een gebrek aan transparantie en zorgvuldigheid. Er is ook geen sprake geweest van participatie van omwonenden, terwijl de Omgevingswet dat juist vereist.”
De gemeente zou zich in het proces op het standpunt stellen dat de buurtbewoner geen formeel belanghebbende is. Toch vraagt hij de bezwarencommissie zijn bezwaar serieus te nemen en de vergunning te heroverwegen of te weigeren.
“Het gaat hierbij om het beschermen van ruimtelijke kwaliteit, het waarborgen van een inclusieve en neutrale openbare ruimte en het respecteren van zorgvuldige besluitvorming. Ook als ik formeel niet als belanghebbende word erkend, vraag ik om mijn bezwaren inhoudelijk mee te wegen in het bredere kader van draagvlak en publieke ruimte.”
Opmerkelijk vindt de bezwaarmaker de uitleg van de gemeente dat het tonen van religieuze teksten valt onder de vrijheid van meningsuiting. “Die vrijheid ondersteun ik volledig. Maar het voelt tegenstrijdig dat religieuze uitingen kennelijk worden toegestaan, terwijl de gemeente tegelijk een vloekverbod kent. Dat roept vragen op over de toepassing van het neutraliteitsbeginsel. Overigens stel ik religie of welke geloofsovertuiging dan ook niet ter discussie.”
Het is nu aan de bezwarencommissie om zich over het bezwaar te buigen. De bewoner hoopt op een zorgvuldige heroverweging. De betrokken kerk was, volgens de bezwaarmaker, tijdens de hoorzitting wel aanwezig, maar nam plaats op de publieke tribune en liet zich vertegenwoordigen door de gemeente.