​“Ik noem het hier een Paddock Paradise!”

Door Joyce Kruizenga-Elskamp - Het is allemaal begonnen toen Annemiek Burgering van Annemiek & Co aan de Oude Garderenseweg 17 toentertijd met haar nieuwe partner en drie kinderen een samengesteld gezin wilde gaan vormen.

Tijd voor vrije tijd… “Ik noem het hier een Paddock Paradise!”

“Dat vonden we best spannend en wilden het graag goed doen. Daarom riepen wij de hulp in van een orthopedagoge, die ons daarin ging begeleiden. Tijdens die sessies zei ze meerdere keren tegen mij: ‘Weet je wat jij moet gaan doen, Annemiek? Iets met paarden en kinderen. Daar heb je allebei oog voor’. En dat terwijl Annemiek de opleiding Laboratoriumtechniek heeft gedaan en ervaring had in de retail. “Maar ik had wel veel ervaring om met mensen te werken en dat vond ik erg leuk.”

“Er waren wel cursussen voor paardencoaching, maar die vond ik niet zo spannend.” Totdat haar oog viel op een post-HBO opleiding bij het Centrum voor Paardencoaching. “Ik ben toen begonnen met volwassenen, maar na een jaar ging ik mij specialiseren om ook coach voor kinderen te kunnen zijn. Het gaat daarbij om anders leren met behulp van paarden. Sommige kinderen kunnen niet goed meekomen, omdat ze bijvoorbeeld hoogbegaafd of beelddenkers zijn of ADHD hebben. Met paarden erbij kunnen zij met hun lichaam bewegen en is het leren interactief.”

Paarden vormen al zeker vijfendertig jaar een rode draad door Annemiek haar leven. Vroeger waren ze thuis met drie zussen en één broer en alle meiden waren actief met paarden. “‘Heb je de meiden weer met die paarden’, zei mijn broer dan. Maar ik ging er toen al anders mee om. Gebruikte bijvoorbeeld geen zweepje.” Inmiddels heeft ze hier zes paarden rondlopen, waarvan de oudste zesentwintig en de jongste zeven jaar is en alle leeftijden ertussenin. Ze lopen rond in een omheinde buitenruimte met zandbodem, waar de paarden zich vrij kunnen bewegen. “Ik noem het hier een Paddock Paradise!”

In haar vrije tijd gaat Annemiek graag lopen met de honden of de paarden door het bos. “Hond Gino is negen jaar geleden met mijn man meegekomen uit Bulgarije en Bowie is een kruising tussen een Husky en een Labradoedel.” De angst voor de wolf zit er echter goed in en Annemiek wil niet meer het risico lopen om met honden, paarden of cliënten diep het bos in te gaan.

“Vakantie? Daar doen wij niet aan!”, zegt ze lachend. Wel hebben ze afgelopen mei voor het eerst sinds Corona samen een rondreis gemaakt, maar verder gaat er veel geld en tijd zitten in de verbouwing van hun huis. “Dat duurt al jaren en we zijn nu even verbouwingsmoe, dus komende winter lassen we even een pauze in. Dan heb ik hopelijk wat meer tijd voor mijn andere hobby, namelijk schilderen. Wel met acrylverf hoor, want ik heb absoluut niet het geduld om te wachten op het drogen van olieverf!”

Bij het maken van de foto is er geen paard te bekennen, maar na een korte roep van Annemiek komen ze vriendelijk van alle kanten aangesjokt om nieuwsgierig te kijken wat voor schilderij Annemiek heeft meegebracht.

Nieuwsgierig komen de paarden kijken naar het schilderij dat Annemiek heeft gemaakt. Foto: Joyce Kruizenga-Elskamp