Ergens las ik dat er in een democratie ruimte moet zijn voor verschillende meningen en moet je deze mening ook kunnen uiten. Onder andere de vrijheid van meningsuiting staat immers aan de basis van een vrij en democratisch land volgens deze stelling.
De rol die de diverse media hierin speelden, met opruiende berichten, moeten we niet uitvlakken. Maar ik denk dat we ook de gevolgen niet moeten uitvlakken. Vervolgens werden er allerlei vormen van censuur toegepast door de bekende sociale media giganten.Nu ben ik de eerste om te zeggen dat wat er in Amerika gebeurde met de bestorming van het Capitool, met alle gevolgen van dien verschrikkelijk is.
Ik vraag me toch af, wie bepaalt nu eigenlijk wat we via de media voorgeschoteld krijgen? Hier komen mijns inziens de grenzen van wat we in de “vrije” wereld onder een democratie verstaan in zicht, of zie ik dat verkeerd? Nu ben ik niet juridisch onderlegt maar het is belangrijk dat een onafhankelijk rechtssysteem ook daarvoor de grenzen zou moeten bepalen. Niet de mediagiganten zelf.
Vanwege de globalisering van de media is dat bijna onmogelijk. Ook in de media geldt dat de grootste schreeuwers vaak de meeste aandacht krijgen. In het begin toen ik me bezig ging houden met de gemeentepolitiek van Putten was bijvoorbeeld Twitter sterk in opkomst. Als politicus moest je, ook binnen de SGP, toch wel op zijn minst een Twitter account hebben. Zelfs in de openbare vergaderingen werd er, onder de tafel via de media, gecommuniceerd.
We moeten ons niet gek laten maken, soms kunnen de media nuttig zijn om een boodschap door te geven. Maar persoonlijk heb ik mij zoveel mogelijk, principieel, van dergelijke media afzijdig gehouden. Met Mike Pence ’s woorden: “let's get back to work."
Regelmatig vertelt een Puttense politicus in een column wat hem of haar bezighoudt. Deze keer is het de beurt aan Kees de Goffau, raadslid van de SGP. Reageren? Stuur een email naar [email protected].
