Door Joyce Kruizenga-Elskamp - Leendert Doolaard is al vierentwintig jaar het bekende gezicht van Welcom bij Bos aan de Kelnarijstraat 10, bij het marktplein in Putten.
“Vaak denken mensen dat ik de eigenaar ben, maar dat is Wim Bos.” Vader Bos had vroeger een installatiebedrijf en een aantal zonen, waaronder zoon Wim. Wim begon een bedrijf in telecom en beveiliging, waar de winkel onderdeel van uitmaakte. Maar zoals bekend maakte de telefonie een stormachtige groei door en werd het bedrijf gesplitst. Leendert; “In 2009 werd de winkel grondig verbouwd en zaten wij een half jaar met onze winkel in het voormalige pand van RegioBank. Voorheen zat de winkel namelijk links en had het rechter gedeelte een woonbestemming. Nu is het één geheel.”Tijd voor vrije tijd… Leendert fietst zo’n zestig kilometer op een avond “Ver? Valt best mee”
Mountainbike
“Tijd voor vrije tijd? Dat heb ik eigenlijk niet”, grapt de in Nunspeet wonende Leendert. Als het even kan komt hij vanuit zijn woonplaats op de mountainbike naar zijn werk in Putten. Ook gaat hij vaak op woensdagavond, met ongeveer tien man, in wisselende samenstelling mountainbiken. “Ik ben lid van fietsclub TC De Volharding in Nunspeet. De groepen zijn onderverdeeld in verschillende klassen, met een beetje hetzelfde niveau. Vaak fietsen wij dan vijftig tot zestig kilometer op zo’n avond. Vind je dat ver? Valt best mee hoor.”
Risico-sport
Leendert fietst na zijn werk door het bos, via de Schaapskooi naar Harderwijk. “Soms heb ik al fietsend oplossingen bedacht voor vragen op mijn werk, maar eigenlijk vergeet je halverwege al dat je überhaupt gewerkt hebt.” Het mountainbiken is echter ook een risico-sport. Naast dat je altijd goed moet opletten op het parcours, denk bijvoorbeeld aan boomstronken, overhangende takken of met bladeren bedekte kuilen, kun je ook opeens oog in oog komen te staan met een roedel wolven of achter je aan rennende honden. “En dat zijn dan nooit kleine hondjes, maar vaak grote herdershonden of bouviers.” Gelukkig zijn alle situaties altijd goed afgelopen. Behalve toen hij die ene keer viel, terwijl hij middenin een grote verbouwing zat. “Ik kon geen hamer meer optillen!” Maar gelukkig kan hij het allemaal nog wel navertellen.
Al fietsend vergeet Leendert dat hij gewerkt heeft. Foto: Joyce Kruizenga-Elskamp
